تیک های عصبی در کودکان جزو اختلالات عصبی رشدی و اختلالات حرکتی هستند ، اکثر کودکان دردوران رشد به تیک مبتلا می شوند ولی بیشتر این تیک های عصبی خود به خود برطرف می شوند ولی اگر ادامه پیدا کنند و درمان نشوند شدیدتر می شوند . اگر تیک بیشتر از دوازده ماه طول بکشد مزمن می شود و حملات تیک شدیر تر ، با فشار بشتر و به تعداد بیشتری رخ می دهد ، تیک ممکن است برای هفته ها و ماه ها محو شده و در یک شرایط خاص دورباره بروز کند . درمان تیک کاری مشکل است و نیاز به همکاری خانواده ، کودک ، پزشک و روانشناس دارد .
تیک چیست ؟
تیک حرکات ناگهانی ، سریع ، غیرارادی ، و تکراری است که شبیه انقباض و تکان یک عضله است و ممکن است در یک عضله یا تعدادی از عضلات بدن اتفاق بیفتد . این حرکات به صورت بی هدف است و یکباره اتفاق می افتد ولی در اصل بدون انگیزه و بی دلیل نیست و اغلب به دلیل اضطراب و مشکلات روانی ایجاد می شود . تیک ها معمولا در خواب از بین می روند و هنگام فعالیت های روزانه کم می شوند . تیک بیشتر در صورت ، گردن و سر ظاهر می شود . شروع تیک عصبی در ابتدا موقتی است ولی اگر درمان نشود یا شرایط کودک تغییر نکند بدتر شده و دائمی می شود . انواع تیک بیشتر براساس منطقه ای از بدن که ظاهر می شود و علام صوتی یا حرکتی که دارد تقسیم بندی شده و انواع مختلفی دارد .
علت به وجود آمدن تیک
در کودکان و نوجوانان شاد ، راضی و ایمن تیک کمتر دیده می شود و تیک اغلب در کودکانی که دچار اضطراب و تنش های روانی و خانوادگی و تحصیلی هستند بیشتر دیده می شود . مثلا یک کودکی که تیک دارد وقتی مورد خشم پدرش واقع می شود یا آنکه در مدرسه کاری کرده که ممکن است تنبیه شود دچار تیک می شود ولی زمانی که در خانه آرام است یا در تعطیلات است و فشار و تنشی به او وارد نمی شود تیک به کلی از بین می رود ؛ در نتیجه بین تیک و فشار عصبی رابطه مستقیمی وجود دارد . به عبارتی تیک نشان دهنده نوعی تخلیه فشارهای عصبی است . شواهدی وجود دارد که با توجه به اینکه تیک در سابقه خانوادگی بیشتر افراد مبتلا وجود دارد امکان دارد زمینه ارثی داشته باشد ولی با توجه به اینکه علت اصلی تیک تنش های روانی است و این تنش ها در برخی خانواده ها زیاد است گفته می شود که تیک یک پدیده خانوادگی است نه ارثی .
